Ήταν λίγες μέρες μόνο μετά τον καθιερωμένο αποκριάτικο χορό του «Καλυψώ», του πανελλαδικού φορέα υποστήριξης ανθρώπων με ψωρίαση, όπου διασκεδάσαμε και χορέψαμε, προσφέροντας στον εαυτό μας στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς, όταν η πολιτεία έθεσε τους πρώτους περιορισμούς για τον έλεγχο μιας πρωτόγνωρης κατάστασης.
Ήταν τότε που η Covid-19 μπήκε βίαια στη ζωή μας. Ξαφνικά, βρεθήκαμε απομονωμένοι, κλεισμένοι στο σπίτι, με περιορισμούς στην κυκλοφορία, περιορισμούς στη διά ζώσης επικοινωνία με αγαπημένα πρόσωπα, περιορισμούς στις ανθρώπινες επαφές. Σχεδόν δύο χρόνια μετά, και η ομαλότητα στην καθημερινότητά μας δεν έχει επανέλθει. Δουλειές χάθηκαν, μισθοί το ίδιο, η ανθρώπινη επικοινωνία συρρικνώθηκε και, όταν γίνεται, δεν έχει καμιά σχέση με το παρελθόν. Ένα απλό κρυολόγημα οδηγεί σε ανασφάλεια, φόβο, πανικό. Το εμβόλιο έδωσε ανάσα, λύση και ελπίδα, αλλά η ανησυχία εξακολουθεί.
Ο άνθρωπος με ψωρίαση υποφέρει από μια νόσο που, ως γνωστόν, του προκαλεί πολλά προβλήματα και στον ψυχολογικό του κόσμο. Μελέτες έχουν καταδείξει πως αυτά τα ψυχολογικά προβλήματα μπορεί να είναι σοβαρότερα και από περιπτώσεις ανθρώπων που υποφέρουν από ασθένειες που παρουσιάζουν νοσηρότητα. Ο άνθρωπος με ψωρίαση σε πολλές περιπτώσεις νιώθει απομονωμένος, κλείνεται στον εαυτό του εξαιτίας της ψωρίασης και μπαίνει σε έναν φαύλο κύκλο που μοιάζει αδιέξοδος. Η ψυχολογική υποστήριξη του «Καλυψώ» και οι Ομάδες που υλοποιούνται αυτόν ακριβώς τον κύκλο επιχειρούν και καταφέρνουν να σπάσουν. Όμως, η Covid-19 χτύπησε και εκεί! Οι Ομάδες σταμάτησαν, οι άνθρωποι με ψωρίαση αποπροσανατολίστηκαν.
Επιπλέον, ένας στους τέσσερις ανθρώπους με ψωρίαση αναφέρει επίδραση της πανδημίας στη συχνότητα επαφής με τον γιατρό ή στην πρόσβαση στο φάρμακο, ιδιαίτερα μάλιστα όσοι εμφανίζουν σοβαρά συμπτώματα ψωρίασης. Ένας στους δέκα αναφέρει πως υπήρξε αρνητική επίδραση στη συνταγογράφηση φαρμάκων. Δύο στους δέκα αναφέρουν την αναβολή της επίσκεψης στον δερματολόγο, κυρίως λόγω φόβου μετάδοσης αλλά και λόγω lockdown ή ακύρωσης του ιατρού για λόγους σχετικούς με την πανδημία, ενώ ένας στους δέκα αναφέρει καθυστέρηση ή και απώλεια δόσης της θεραπείας τους εξαιτίας της πανδημίας (τηλεφωνική έρευνα LEO Pharmaceutical Hellas S.A., 2021).
Ευτυχώς, η τεχνολογία στάθηκε σύμμαχος σε πολλά. Ημερίδες αντικαταστάθηκαν από webinars, ενώ συναντήσεις και επικοινωνίες εξακολούθησαν να γίνονται διαδικτυακά πλέον. Στο «Καλυψώ» οι άνθρωποι με ψωρίαση δεν έμειναν χωρίς φροντίδα στην προσπάθεια κατά της απομόνωσης και στην προσπάθεια επιστροφής σε μια κανονικότητα. Οι διά ζώσης Ομάδες σωματικής και ψυχικής έκφρασης αμέσως αντικαταστάθηκαν από διαδικτυακές ομάδες και διαδικτυακές συναντήσεις, με το πλεονέκτημα πλέον της συμμετοχής ανθρώπων με ψωρίαση από όλη την Ελλάδα! Η Λέσχη Φιλίας του «Καλυψώ», που συσπειρώνει ανθρώπους με ψωρίαση με αφορμή μια ξενάγηση, έναν περίπατο σε ένα ιστορικό αξιοθέατο, ένα πολιτιστικό δρώμενο κ.λπ., ακολουθεί και αυτή στην υλοποίησή της τις κατά καιρούς αποφάσεις της Πολιτείας που σχετίζονται με την πανδημία.
Σαφώς λείπει η ανθρώπινη επαφή όπως την γνωρίζαμε πριν από την έλευση της Covid-19, η ελεύθερη και ανεμπόδιστη διά ζώσης επικοινωνία των ανθρώπων με ψωρίαση, όμως το χαμόγελο συμπαράστασης, κατανόησης, που το κρύβει πλέον μια μάσκα στις διά ζώσης επαφές, στις διαδικτυακές είναι ελεύθερο και προσδίδει σε αυτές κάτι από τη χαμένη γοητεία του παρελθόντος, της προ πανδημίας εποχής.