Ο αποκλεισμός της δραστηριότητας ενός ενζύμου στο εσωτερικό των λιποκυττάρων μπορεί να μειώσει την παχυσαρκία και τις σχετικές διαταραχές της υγείας σε ποντίκια, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Ινστιτούτο Επιστημών Ζωής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Metabolism, επικεντρώθηκε σε ένα ένζυμο που ονομάζεται αποακετυλάση της ιστόνης 6 (ή HDAC6) και το οποίο μπορεί να οδηγήσει στη μείωση της παχυσαρκίας μέσω της βελτίωσης της ικανότητας του εγκεφάλου να αντιλαμβάνεται την ορμόνη λεπτίνη.

Καθώς η περίσσεια ενέργειας συσσωρεύεται με τη μορφή λίπους στα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ποντικών και των ανθρώπων, τα λιποκύτταρα απελευθερώνουν περισσότερη λεπτίνη στην κυκλοφορία του σώματος. Αυτή η ορμόνη βοηθά στην αποκατάσταση της ενεργειακής ισορροπίας του σώματος, δίνοντας σήμα στον εγκέφαλο να μειώσει την όρεξη και να αυξήσει την καύση θερμίδων.

Εάν η λεπτίνη μπορεί να μειώσει την πρόσληψη τροφής και να αυξήσει την καύση ενέργειας, τότε η περισσότερη λεπτίνη θα πρέπει να βοηθήσει στη μείωση της παχυσαρκίας. Αυτό όμως αποδείχθηκε ότι δεν ισχύει. Το πρόβλημα είναι ότι ο οργανισμός γίνεται αναίσθητος στη λεπτίνη καθώς αυξάνεται το σωματικό βάρος.

Οι ερευνητές έχουν τώρα εντοπίσει έναν τρόπο να κάνουν τα ποντίκια πιο ευαίσθητα στη λεπτίνη. Χορήγησαν σε παχύσαρκα ποντίκια που είχαν τραφεί με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά μια ένωση που αναστέλλει την HDAC6. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, το σωματικό βάρος των ποντικιών μειώθηκε κατά σχεδόν 25%- και σε αντίθεση με την απώλεια βάρους που συχνά συμβαίνει με τον θερμιδικό περιορισμό, η μείωση της μάζας προερχόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από τον λιπώδη ιστό (50% μείωση της λιπώδους μάζας), με μικρή απώλεια άλιπης μυϊκής μάζας.

Η ομάδα παρατήρησε επίσης σημαντικές βελτιώσεις στη συνολική μεταβολική υγεία των ποντικών. Δεν παρουσίασαν τη μείωση της ενεργειακής δαπάνης που συνήθως συνοδεύει τη μειωμένη πρόσληψη τροφής – και παρουσίασαν βελτιώσεις τόσο στην υγεία του ήπατος όσο και στην ανοχή στη γλυκόζη, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη.